TurystykaDostępna.pl

Aneta Bilnicka

O wykluczeniu i drogach do równości

To krótka opowieść na długi temat, o tym jak było, jak jest i jak być powinno w turystyce.

Turystyka dla osób z niepełnosprawnościami: historia wykluczenia i drogi do równości

Turystyka przez długi czas była przestrzenią zdominowaną przez osoby pełnosprawne. W przeszłości osoby z niepełnosprawnościami były często wykluczane z wielu aspektów podróży – zarówno z braku odpowiednich udogodnień, jak i z niechęci społecznej. Infrastruktura turystyczna, hotele, środki transportu czy atrakcje turystyczne nie były dostosowane do ich potrzeb, co skutkowało ograniczonym dostępem do podróży i poznawania świata. O wykluczeniu i drogach do równości można by napisać książkę, ale postaram się kilka wątków tutaj przytoczyć.

Osoby z niepełnosprawnościami nie były widoczne, niepełnosprawność była postrzegana jako „kara za grzechy” lub nieszczęście w rodzinie. Często, w przypadku głębszej niepełnosprawności, te osoby wręcz ubezwłasnowolniano mentalnie i w końcu prawnie. Żyjąc w takiej rzeczywistości trudno było się wykształcić, znaleźć pracę i zacząć podróżować (zwykle trzeba mieć środki na podróże, dlatego o tym wspominam). Nie powinno więc dziwić, że pierwszymi zorganizowanymi wycieczkami i turystyką osób z niepełnosprawnościami zajął się „Kościół” (pielgrzymki do miejsc świętych) oraz PTTK, a były to organizacje społeczne, które wspierały swoich „członków/członkinie” bez względu na status społeczny i ekonomiczny. Więcej o podejściu do niepełnosprawności, czyli o modelu medycznym i społecznym napiszę innym razem, dziś więcej o organizacji turystyki w Polsce.

„PTTK w statucie prowadzi działalność turystyczno-krajoznawczą w środowisku osób z niepełnosprawnościami od początku swego powstania, tj. od pierwszej połowy lat 50. XX w. Początków tej działalności można się dopatrywać w powstawaniu kół PTTK przy jednostkach organizacyjnych Polskiego Związku Głuchych. I tak, w 1954 r. powstało koło PTTK w Przemyślu, kolejne w 1955 r. w Krakowie, w 1956 r. w Rzeszowie, a w 1958 r. w Gdańsku. Poszerzeniem kontaktów Towarzystwa ze środowiskiem osób niepełnosprawnych było podpisane w 1968 r. porozumienie pomiędzy Zarządem Głównym PTTK a Zarządem Głównym Zjednoczonego Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów. Kolejna organizacja, z którą PTTK podpisało porozumienie, to Polski Związek Niewidomych. Z czasem w środowisku osób z dysfunkcją słuchu powstawały nowe koła, co doprowadziło do zawarcia umowy o współpracy pomiędzy ZG PTTK i Polskim Związkiem Głuchych w dniu 5 lutego 1971 r., a 18 marca 1980 r. PTTK zawarło porozumienie z Towarzystwem Walki z Kalectwem. W związku z rozwijającym się zainteresowaniem turystyką i krajoznawstwem w tych środowiskach ZG PTTK powołał w listopadzie 1982 r. Radę ds. Turystyki Osób Niepełnosprawnych” (Bieńczyk, 2015, s. 157).

Na przestrzeni ostatnich dziesięcioleci sytuacja zaczęła się zmieniać. Ruch na rzecz praw osób z niepełnosprawnościami zyskał na sile, a organizacje międzynarodowe, krajowe, rządy i sektory prywatne zaczęły dostrzegać potrzebę i konieczność wprowadzenia zmian. Wiele krajów wdrożyło regulacje prawne, do których zobowiązuje na przykład Konwencja ONZ o prawach osób niepełnosprawnych (z niepełnosprawnościami), która stanowi podstawę do walki o pełną inkluzję i dostępność. O obowiązujących przepisach w tym obszarze przeczytasz więcej w tym artykule. 

W odpowiedzi na te zmiany, branża turystyczna zaczęła inwestować w infrastrukturę dostosowaną do potrzeb osób z różnymi rodzajami niepełnosprawności – od przystosowanych hoteli i transportu po dostępne usługi, które umożliwiają pełne uczestnictwo w turystyce. Należy pamiętać, że dostępność to nie tylko budynki, ale również świadomość społeczna, pozytywne nastawienie i zmiana mentalności w zakresie postrzegania osób z niepełnosprawnościami jako pełnoprawnych turystów.

Kto w Polsce przyczynia się  do udostępniania turystyki? Przykłady działań:

  • PTTK – Portal Turystyka dla wszystkich (PTTK) – można znaleźć w nim miejsca i obiekty dostosowane do potrzeb osób poruszających się przy pomocy wózka, protezy, kulach a także dla osób niewidomych.W siedzibie Zarządu Głównego PTTK w Warszawie 22 grudnia 2018 r. wręczono nagrody najlepszym oddziałom PTTK w roku 2018 działającym na rzecz osób niepełnosprawnych, wśród nich znalazły się:

    Oddział PTTK „Ziemi Tarnowskiej” w Tarnowie – 3 miejsce ex aequo z Oddziałem PTTK w Mysłowicach. Oddziały te ukazują osobom z różnym stopniem i rodzajem niepełnosprawności możliwości uprawiania turystyki, piękno otaczającej przyrody, uczestnictwa w swoistych terenowych lekcjach historyczno-patriotycznych. Pokazują jak w sposób ciekawy spędzić czas, poznać otaczający świat i interesujących ludzi. Niestety trudno znaleźć informację o konkretnej ofercie, ale próbujcie bezpośrednio w oddziałach PTTK

  • Stowarzyszenia i fundacje np.: Pogranicze bez barier, Szerpowie nadziei, Łączą nas góry, Fundacja Sprawne wspinanie, Ogólnopolska Sieć turystyki wytchnieniowej – wycieczki górskie, spływy kajakowe i wydarzenia dla osób z różnymi niepełnosprawnościami.
  • PFRON – Turystyka wytchnieniowa dla osób z niepełnosprawnością i ich najbliższych (finansowanie programów).
  • Ministerstwo Sportu i Turystyki (i pod innymi nazwami) – badania pt. „Aktywność turystyczna osób niepełnosprawnych”. Promowanie rozwoju turystyki społecznej jest jednym z zadań realizowanych przez MSiT w ramach Programu Rozwoju Turystyki do 2020 roku. Dofinansowanie zadań.
  • Same osoby z niepełnosprawnościami – samorzecznictwo, pisanie książek i artykułów naukowych, udział w sporcie i turystyce.

Organizacje Europejskie:

  • ENAT – European Network for Accessible Tourism. ENAT pracuje nad poprawą dostępności w sektorze turystycznym poprzez konsolidację istniejącej wiedzy w zakresie uniwersalnego projektowania środowisk, produktów i usług oraz umożliwienie wszystkim podmiotom wykorzystania tej wiedzy poprzez współpracę.

Jak jest teraz?

Według raportu z 2019 roku pt. Turystyka europejska: ostatnie zmiany i przyszłe wyzwania (ang. European tourism: recent developments and future challenges) turystyka zdrowotna rozwija się szybciej niż turystyka ogółem, co wynika głównie ze starzejącej się populacji oraz prawa pacjentów do uzyskania zwrotu kosztów leczenia we wszystkich krajach UE, niezależnie od ich narodowości. Dodatkowo turystyka zdrowotna wpisuje się w ideę, że działania profilaktyczne pomagają obniżyć koszty opieki zdrowotnej dla państw.
Badania przeprowadzone dla Komisji Europejskiej w 2014 roku (GFK i in.), mówią że gdyby europejskie destynacje były dostępne dla wszystkich odwiedzających, popyt na takie usługi mógłby wzrosnąć nawet o 44% rocznie. Jednakże, badanie Komisji Europejskiej z 2015 roku na temat podaży turystyki dostępnej (EC, 2015) wykazało, że jedynie 9% usług turystycznych w UE oferuje dostępne opcje, co pozostawia znaczącą lukę między podażą a popytem.
Nie trzeba badań i statystyk żeby zorientować się w jakim miejscu jesteśmy, wystarczy wejść na booking.com lub inną aplikację do rezerwacji miejsc noclegowych i spróbować znaleźć pokój dostosowany do potrzeb osób na wózku lub niewidomych, będąc w muzeum możemy zapytać czy posiada udogodnienia dla osób z niepełnosprawnościami, nie tylko pochylnie, windy czy dostosowaną toaletę, ale także pętlę indukcyjną w kasie lub sali gdzie odbywają się jakieś pokazy, słuchawki wyciszające dla osób wysokowrażliwych, informację w brajlu czy tyflografiki dla osób niewidomych, przedstawiające niektóre prezentowane tam eksponaty. Przykład opisu muzeum do potrzeb osób z niepełnosprawnościami tutaj. Po kilku wyjazdach zorientujemy się, że niektóre atrakcje są dostępne, ale tylko dla osób z niepełnosprawnością ruchową lub są trochę dostępne dla wszystkich, a niektóre wręcz przeciwnie. Oczywiście znajdą się i takie w pełni dostosowane, więc gdzie jesteśmy?
Powiem przekornie: na dobrej drodze, ale wciąż wiele do zrobienia, co może przybliży wam przykład badań nad dostępnością  atrakcji turystycznych Krakowa*, miasta o tysiącletniej historii, dawnej siedzibie królów polskich i stolicy kraju, a dzisiaj jednej z ważniejszych europejskich kierunków turystycznych.
*Miasto Kraków sukcesywnie wdraża standardy dostępności dla osób z niepełnosprawnościami, podejmuje inicjatywy, które mają na celu tworzenie dostępnej przestrzeni dla mieszkańców ze szczególnymi potrzebami. Te potrzeby już są brane pod uwagę w programach sporządzanych zarówno na poziomie europejskim, państwowym jak również na poziomie lokalnym. Kraków, jako pierwsze miasto w Polsce, wyróżniony został już w 2010 r. przez Komisję Europejską mianem „Access City”, europejską nagrodę dla miast dostępnych dla osób z niepełnosprawnością i osób starszych, zatem nie jest to miasto przypadkowe, zobaczmy więc jak stoi z dostępnością!
obwarzanek krakowski na tle Sukiennic

Strona podażowa – poziom dostępności usług turystycznych – badania i analizy

Działania na rzecz dostępności atrakcji turystycznych w Krakowie dla osób z niepełnosprawnościami , artykuł przedstawia wyniki badań z 2023 roku dotyczące oceny dostępności dla osób z niepełnosprawnościami flagowych atrakcji turystycznych zlokalizowanych w Krakowie. Wyniki, pokazujące poziom przystosowania obiektów, przedstawiono w tabeli z ocenami od 0 do 3. Opisano też działania miasta na rzecz poprawy dostępności infrastruktury i usług turystycznych. „Wyniki wywiadów zaprezentowane na rycinie 2 wskazują, że 92% spośród badanych obiektów posiada pewne udogodnienia z myślą o osobach z niepełnosprawnością ruchu, 84% obiektów może gościć osoby niepełnosprawne wzrokowo, natomiast osoby z dysfunkcją narządu słuchu znajdą udogodnienia w 60% obiektów (…) Wiele atrakcji posiada rampy dojazdowe, przystosowane windy, opisy w alfabecie Braille’a, czy pętle indukcyjne. Nieco rzadziej możemy zauważyć piktogramy i znaki ostrzegawcze, obniżone lady, platformy i podnośniki oraz drzwi automatycznie otwierane” (Kruczek i in., 2024).
Wybiorę kilka atrakcji i przywołam wyniki cytowanych powyżej badań. Stopień przystosowania (skala od 0 do 3, gdzie 0 to brak przystosowania, a 3 to pełne przystosowanie). „Podczas oceny dostępności poszczególnych atrakcji Krakowa, dla wyróżnionych trzech rodzajów niepełnosprawności, brano pod uwagę takie kryteria jak: liczba i rodzaj udogodnień w obiektach, wyznaczenie specjalnych miejsc parkingowych, przeszkolenie personelu w zakresie obsługi i udzielania pomocy osobom ze specjalnymi potrzebami, fakt zatrudnienia osób z dysfunkcjami oraz umieszczenie deklaracji dostępności obiektów na stronie internetowej. Następnie, na podstawie ocen cząstkowych dokonano oceny każdej atrakcji” (Kruczek i in., 2024, s. 12).
Stopień przystosowania wybranych atrakcji Krakowa dla osób z niepełnosprawnościami:

  • Rynek Podziemny (oddział Muzeum Krakowa) dla osób z niepełnosprawnością ruchu- 2, z niepełnosprawnością wzroku – 2, z niepełnosprawnością słuchu – 1.
  • Muzeum Książąt Czartoryskich (oddział Muzeum Narodowego w Krakowie) dla osób z niepełnosprawnością ruchu – 3, z niepełnosprawnością wzroku – 3, z niepełnosprawnością słuchu – 3.
  • Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie,  dla osób z niepełnosprawnością ruchu – 2, z niepełnosprawnością wzroku – 2, z niepełnosprawnością słuchu – 0.
  • Muzeum Lotnictwa Polskiego, dla osób z niepełnosprawnością ruchu – 3, z niepełnosprawnością wzroku – 3, z niepełnosprawnością słuchu – 3.
  • Centrum Kongresowe ICE Kraków, dla osób z niepełnosprawnością ruchu – 3, z niepełnosprawnością wzroku – 2, z niepełnosprawnością słuchu – 1.
  • Ogród Doświadczeń im. Stanisława Lema, dla osób z niepełnosprawnością ruchu – 2, z niepełnosprawnością wzroku – 0, z niepełnosprawnością słuchu – 0.
  • Rynek Główny w Krakowie, dla osób z niepełnosprawnością ruchu – 3, z niepełnosprawnością wzroku – 0, z niepełnosprawnością słuchu – 0. (Kruczek i in., 2024, s. 14). Pełna lista dostępna na: https://bibliotekanauki.pl/articles/55786288  

 

To przykład dużego ośrodka turystycznego, jeśli jesteście ciekawi jak wygląda dostępność polskich plaż, transportu lub niewielkich atrakcji, zapraszam do wpisów: Plaże dostępne dla wszystkichForum Dostępność w Transporcie – Kraków 2024Udostępnianie usług turystycznych dla osób  słabowidzących i niewidomych, Zamek w Toszku dostępny dla osób z niepełnosprawnościami

 Strona popytowa – aktywność turystyczna osób z niepełnosprawnościami – badania i analizy

  1. Badanie z 2018 roku „Aktywność turystyczna osób niepełnosprawnych” (Badanie przeprowadzono na próbie 1721 osób) wykazało, że „udział osób z niepełnosprawnościami, które uczestniczyły w choć jednym wyjeździe turystycznym w ciągu ostatnich 12 miesięcy, wyniósł 23%. Większe uczestnictwo w wyjazdach było wśród osób mieszkających w mieście, niż na wsi oraz wśród kobiet, w porównaniu do udziału w wyjazdach mężczyzn. Analizując udział w wyjazdach według wieku badanych, największym uczestnictwem charakteryzuje się grupa badanych w wieku 35-44 lata (…) Wśród sposobów, które ułatwiłyby podróżowanie, badani najczęściej wskazywali większą akceptację otoczenia (24%) oraz większe dofinansowanie wyjazdu (20%)” (MSiT, 2018).
  2. Aktywność turystyczna osób z niepełnosprawnością ruchową – badania z 2012 roku. Badania eksploracyjne: „Spośród 100 ankietowanych aż 80% podróżuje w celach turystycznych. Pozostałe osoby nie podróżują, uzasadniając to złą sytuacją finansową, która nie pozwala im na wyjazd, a także brakiem czasu. Respondenci na pytanie, z kim najczęściej podróżują w celach turystycznych, odpowiedzieli, że ze znajomymi (62,5%) oraz z rodziną (37,5) … Najczęściej podczas wyjazdu turystycznego ankietowani korzystają z usług hotelu (63,75)”(Trybuś, Rapacz, 2012).
  3. Przemysł 4.0 – dobre praktyki w branży turystycznej (s. 51-63). Badania eksploracyjne z 2021 roku wykazały, że spośród 96 ankietowanych „37,5% powyżej 65. r.ż. średnio wydaje od 101 do 200 zł na jedna osobę w ciągu dnia podróży – chodzi o krótkoterminowe wyjazdy (3–7 dni). Analizując wyniki z uwzględnieniem różnych rodzajów niepełnosprawności, można zauważyć różnice – zarówno ankietowani z niepełnosprawnością słuchu, jak i wzroku najczęściej wskazywali, że średnio wydatki podczas podróży turystycznej wynoszą od 101 do 200 zł (odpowiednio 37,5% i 44,4%). Natomiast ankietowani z niepełnosprawnością ruchu średnio wydają więcej podczas podróży, bo między 201 a 300 zł (32,7%) (…) większość ankietowanych, bo aż 37,5% rezerwuje nocleg poprzez portale podróżnicze (np. TripAdvisor.com, Booking.com, Trivago.pl, Kayak.pl itd.), 25% telefonicznie, 18,7% zarówno bezpośrednio przez stronę internetową hotelu, jak i za pośrednictwem biura podróży…” (Bilnicka, 2022).

Choć droga do pełnej równości w turystyce jeszcze nie została w pełni przebyta, wiele osób z niepełnosprawnościami zaczyna cieszyć się z równych szans na odkrywanie nowych miejsc. To ważny krok w stronę równości, pokazujący, że turystyka może być przestrzenią otwartą na wszystkich. Warto zaznaczyć, że osoby z niepełnosprawnością nie czekały biernie na zmiany, ale czynnie brały w nich udział, były motorem zmian, pomysłodawcami działań. 

Trendy w turystyce

Osoby z niepełnosprawnościami wg danych Eurostatu stanowią już 20% populacji Polski. Natomiast liczba osób seniorów 60+ osiągnęła już w 2022 r. 25% ludności kraju (GUS 2022). Rośnie siła nabywcza seniorów – do 2035 roku udział „silver generation” w całkowitej wartości zakupów wzrośnie do 37%. Seniorzy są wciąż niedoreprezentowaną grupą wśród uczestników ruchu turystycznego. Osoby z niepełnosprawnością i starsze stanowią już ponad 30% potencjalnych klientów organizatorów turystyki, biur podróży i punktów informacji turystycznej (Kowalski 2023).

Współczesna turystyka coraz bardziej stawia na technologię, personalizację i dostępność – wszystko po to, aby sprostać oczekiwaniom nowoczesnych podróżnych. Dzięki sztucznej inteligencji możliwe staje się dopasowanie ofert do indywidualnych potrzeb, co obejmuje każdy etap podróży: od planowania i rezerwacji po zwiedzanie i korzystanie z atrakcji. Wirtualni asystenci (chatboty), już teraz zmieniają sposób, w jaki organizujemy wyjazdy. Rezerwacja stała się prostsza, a usługi bardziej spersonalizowane i skuteczne. Do tego dochodzą możliwości, jakie daje analiza big data. Wyobraź sobie – dane pomagają monitorować ruch turystów, unikać tłumów, poprawiać wydajność branży, a nawet tworzyć nowe strategie, które odpowiadają na potrzeby podróżnych i regionów. Co więcej, technologia to nie tylko udogodnienia, ale także szansa na zupełnie nowe podejście do turystyki. Wszystko ma swoje plusy i minusy, ale o tym innym razem.

Źródła:

  1. Bieńczyk, G. (2015). Działalność turystyczno-krajoznawcza Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego w środowisku osób niepełnosprawnych. Zeszyty Naukowe. Turystyka i Rekreacja2(16), 153–163.
  2. Bilnicka, A. (2022), Przemysł 4.0 – dobre praktyki w branży turystycznej. Wiedza-Gospodarka-Społeczeństwo, s. 51-63.
  3. Kowalski, K. (2023), Turystyka osób ze szczególnymi potrzebami – Poradnik dla organizatorów turystyki, biur podróży i punktów informacji turystycznej, Warszawa.
  4. Kruczek, Z., Gmyrek, K., Chwaja, K., & Camona, K. (2024). Działania na rzecz dostępności atrakcji turystycznych w Krakowie dla osób z niepełnosprawnościami jako element zrównoważonej polityki turystycznej miasta. Turystyka – zarządzanie, administracja, prawo2, 7–20.
  5. Ministerstwo Sportu i Turystyki, Aktywność turystyczna osób niepełnosprawnych, opracowano: w Departamencie Turystyki na podstawie badania wykonanego przez Grupę BST Sp. z o.o. Notatka dostępna na starej stronie MSiT: https://msit.gov.pl/pl/turystyka/badania-rynku-turystycz/8039,Turystyka-osob-z-niepelnosprawnosciami.html 
  6. Statut PTTK, art. 7, pkt 2, ppkt 11.
  7. Trybuś, K., & Rapacz, A. (2012). Aktywność turystyczna osób niepełnosprawnych z dysfunkcją narządu ruchu. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Usług2(319), 32.
  8. Uchwała ZG PTTK nr 24/X/82 z dnia 21 listopada 1982 r.

 

Autorka: Aneta Bilnicka

Zdjęcia: prywatne archiwum autorki, pixabay

Cytowanie: Bilnicka, A. (2025, 10 stycznia). O wykluczeniu i drogach do równości. Turystykadostepna.pl https://turystykadostepna.pl/2024/12/testy-urzadzenia-shape-do-nawigacji-dotykowej/

Udostępnij wpis:

Następny wpis
Testy urządzenia "Shape" do nawigacji dotykowej

Sprawdź inne wpisy

Komunikacja empatyczna w pracy

Komunikacja empatyczna w pracy Tam gdzie są ludzie pojawiają się emocje. Każde miejsce pracy jest nimi przepełnione, rozmowy się toczą, rzeczy się dzieją, a ludzie odczuwają i różnie reagują. Do tego dochodzi presja czasu, zadania do wykonania, porozumienia i nieporozumienia, wszystko to powoduje, że emocje, gdy nie są dobrze zarządzane,

Czytaj więcej »

Norma ISO 21902:2021 Turystyka dostępna dla wszystkich

Norma ISO 21902:2021 Turystyka i usługi pokrewne — Turystyka dostępna dla wszystkich — Wymagania i zalecenia ISO 21902:2021 Tourism and related services — Accessible tourism for all — Requirements and recommendations Wyobraź sobie miejsce, w którym wakacje są spędzane wspólnie przez rodziny i przyjaciół, tak aby nikt nie był pominięty.

Czytaj więcej »
wózek do poruszania się po piasku, w tle Plaże dostępne dla wszystkich

Plaże dostępne dla wszystkich

Wakacje nad Polskim morzem, gdzie każdy niezależnie od swoich potrzeb, może cieszyć się wypoczynkiem i pięknem plaż? Tak to jest możliwe! 32,2% Polskich plaż jest dostępnych dla osób z niepełnoprawnością ruchową, a kolejne 13,8% to plaże potencjalnie dostępne. W ramach projektu „Plaże dla wszystkich” (2021), znanego wcześniej pod nazwą „440

Czytaj więcej »